Pan Zaskroniec- oto najpospolitszy wąż występujący w Polsce
Zaskroniec zwyczajny zamieszkuje większą część Europy, północną Afrykę, środkową część Azji i Azji Mniejszej. W Polsce można go spotkać praktycznie wszędzie, za wyjątkiem wysokich gór. Jednak zaskroniec najbardziej upodobał sobie podmokłe lasy, łąki i okolice zbiorników wodnych. Z racji tego, że są to gady zmiennocieplne, wygrzewające się w porannym słońcu zaskrońce, to typowy widok w polskich lasach.
Największą szansę na spotkanie tego węża mamy na wiosnę – w okresie od kwietnia do czerwca. Wtedy zaskrońce wygrzewają się na słońcu po zimowaniu, by podnieść temperaturę swojego ciała. Zimą ukryte w jamach, norach kretów, pniach, przesypiają gromadnie do końca marca.
Jak zidentyfikować zaskrońca zwyczajnego? Problem z rozpoznawaniem węży polega na tym, że są niezwykle zwinne i zanim zdążymy się im przyjrzeć, znikają w trawie lub kryjówce. Oczywiście węży nie należy łapać – najlepiej przyjrzeć się układowi plam na ich grzbiecie.
Zaskroniec zwyczajny w tylnej części głowy ma dwie jaskrawe plamy. To właśnie żółtym lub żółto-pomarańczowym kleksom „za skroniami” zaskroniec zawdzięcza swoją nazwę. Charakterystyczną cechą zaskrońca są również okrągłe źrenice. Długość ciała zaskrońca dochodzi do 150 cm (samica) i 80 cm (samiec). Jego głowa jest spłaszczona grzbietowo i słabo oddzielona od reszty ciała
(ze względu na brak gruczołów jadowych).
Ciało zaskrońca pokryte jest drobnymi, szorstkimi łuskami, a kremowy brzuch wyłożony jest szerokimi tarczkami. Zaskroniec charakteryzuje się jednolitym szarym, zielonkawym lub zielonkawo-brązowym kolorem tułowia i ogona.
W zależności od podgatunku można spotkać też zaskrońce cętkowane, całe białe lub czarne bez charakterystycznych plam.
Czym się żywi zaskroniec zwyczajny? Zaskrońce żywią się żabami, rybami
i małymi gryzoniami. Młode zaskrońce gustują w kijankach, dżdżownicach, małych rybach i larwach traszek. Gady te swoją zdobycz połykają w całości, a ze względu na sztywną budowę ciała zaskrońce nie oplatają się wokół swojej ofiary.
Nie ma się czego bać
Co istotne – zaskroniec zwyczajny jest wężem niejadowitym i całkowicie niegroźnym dla człowieka. Ma bardzo spokojne usposobienie i jeżeli poczuje zagrożenie, w obronie zaczyna udawać martwego albo wypuszcza ciecz
o nieprzyjemnym zapachu, która ma zniechęcić potencjalnego agresora. Z racji tego, że jest świetnym pływakiem, zagrożony często ucieka do wody.
Zaskrońce zwyczajne mają też swoich naturalnych wrogów. Szczury, ptaki, kuny gustują w jajach zaskrońców. Młode węże mogą paść ofiarą ryb, żab i ptaków, a dorosłe osobniki często stają się łupem bocianów, czapli, myszołowów, lisów i borsuków.
Zaskroniec - film edukacyjny
Źródło:
Internet, ekologia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz