Pan Bóbr

BÓBR

Bobry to ciekawe zwierzęta żyjące w naszym kraju. Jeszcze niedawno bóbr był w Polsce na granicy wyginięcia. Można powiedzieć że są niesamowitymi inżynierami Na terenie naszego kraju żyją bobry o czarnym i brązowym kolorze futra. Do 2001 roku bóbr był objęty ścisłą ochroną. Obecnie obejmuje je częściowa ochrona.Obecnie ich populacja przekracza 100 tysięcy.

Bóbr jest zwierzęciem skrytym, aktywnym głównie nocą, o zmierzchu i o świcie.

Występuje nad wodami – rzekami, strumieniami, jeziorami, w wilgotnych lasach i zaroślach. Kopie nory, których wejście znajduje się pod wodą, niekiedy budują także kopce z gałęzi i mułu – żeremia. Bobry żyją w rodzinach, wspólnie budują tamy.

Tylne łapy są duże (do 20 cm długości), palce połączone są błoną pławną, dzięki czemu bóbr jest doskonałym pływakiem. Przednie łapy są dużo drobniejsze, bóbr często pomaga sobie nimi np. przy jedzeniu. Mają chwytne palce, które umożliwiają trzymanie w nich gałązek, zrywania roślin. Służą bobrom, także do kopania nor oraz pielęgnacji futra. I oczywiście do chodzenia. W dodatku palce przednich łap są bardzo unerwione i bobry potrafią za pomocą palców wyczuć siłę i kierunek prądu wody.

  

Spłaszczony, szeroki ogon jest pokryty łuskami, niekiedy bóbr ciągnie go za sobą, zostawiając charakterystyczny ślad. Ogon również jest pomocny w pływaniu- służy jako ster.

Ma malutkie oczy (i niezbyt dobry wzrok), które podczas pływania chroni trzecią przezroczystą powieką. Słaby wzrok trochę rekompensują mu wibrysy, czyli włosy czuciowe wyrastające pod nosem i nad oczami. Ułatwiają one orientację w mętnej wodzie. Za pomocą fałd skóry potrafi podczas nurkowania zakrywać nos i uszy. A specjalnie ukształtowana warga górna zasłania otwór gębowy pomimo wystających siekaczy. Uszy, oczy i nos ułożone są w jednej linii wysoko na głowie, dzięki temu bóbr w czasie pływania może tylko odrobinę wystawiać głowę z wody by móc oddychać, nasłuchiwać, węszyć i patrzeć.

 Zęby to obok ogona najbardziej wyróżniająca się cecha bobra. Dwa wystające zęby, widoczne na każdym rysunku przedstawiającym bobra, to siekacze. W rzeczywistości bóbr ma siekacze i w górnej i w dolnej szczęce. Te dolne potrafią dorastać do 15 cm. Trudno byłoby zamknąć usta z takimi zębami, dlatego siekacze bobrów stale wystają z jamy gębowej.


Ciekawostki o bobrach: 

https://www.youtube.com/watch?v=FM1B7ElRnhs