ZAGROŻENIA KOMUNIKACYJNE DLA ZWIERZĄ

W mieście zwierzęta nie są bezpieczne. Jednym z zagrożeń jest ruch drogowy

W mieście i na obrzeżach najczęściej potrącane przez pojazdy są jeże, koty, gołębie, wróble, mazurki i inne małe ptaki, wiewiórki, kuny, kawki, nietoperze.

Na terenach podmiejskich giną lisy, dziki, sarny, jelenie, a także płazy, np. ropuchy szare.

Potrącane są też owady, np. dzikie pszczoły i trzmiele.

Kolejne zagrożenie to ekrany akustyczne, szyby, przeszklone ściany budynków

Ptaki często rozbijają się o przezroczyste ekrany akustyczne - po prostu  ich nie widzą. Naklejone lub namalowane sylwetki ptaków  nie przynoszą spodziewanego skutku. Najczęściej zresztą nakleja się - całkiem błędnie - sylwetki przypominające gawrony lub wrony,  a tych ptaki się nie boją. Nawet jednak prawidłowo odwzorowane sylwetki ptaków drapieżnych nie działają odstraszająco. Potwierdzają to obserwacje naukowe prowadzone w wielu krajach. Według najnowszych badań dobrze sprawdzają się pionowe pasy, białe lub czarne, wyraźnie kontrastujące z tłem. 

Przeszklone lub odbijające światło elementy nowoczesnych budynków są równie niebezpieczne - lustrzane odbicie otoczenia, na przykład drzew czy krzewów,  w naturalny sposób przyciąga ptaki, i zderzają się one z powierzchnią ekranu, doznając poważnych obrażeń lub ginąc na miejscu.  

Jakie działania mogą zabezpieczyć zwierzęta przed wypadkami komunikacyjnymi:

• budowanie przejść dla zwierząt przy odgrodzonych drogach szybkiego ruchu; postawienie ogrodzeń (siatek wzdłuż drogi) uniemożliwia zwierzętom swobodne przemieszczanie się i często próbują one sforsować ogrodzenie, raniąc się przy tym lub stając łatwą ofiarą drapieżników; przy projektowaniu przejść należy uwzględnić wszystkie okoliczne gatunki zwierząt, ich potrzeby,  zwyczaje i sposób zachowania.
• ograniczenie wycinek drzew stojących wzdłuż ulic, gdyż stanowią one korytarze migracyjne, zwłaszcza dla ptaków i małych ssaków, ułatwiają orientację w przestrzeni i przemieszczanie się gatunków pomiędzy częściami poszatkowanych siedlisk, są też, zwłaszcza dla ptaków, miejscami schronienia i odpoczynku;
• stawianie ekranów dźwiękoszczelnych z naklejonymi lub namalowanymi pionowymi pasami (czarnymi lub białymi, 2 cm szerokości, co 10 cm);
• sadzenie ekranów roślinnych, które stanowią przegrodę akustyczną, a także oczyszczają powietrze ze spalin samochodowych; nadlatujące ptaki, widząc zwartą ścianę roślin, odruchowo zwalniają lot i są w stanie zidentyfikować ekrany jako przeszkodę, którą trzeba ominąć;
• ochrona tras wiosennych i jesiennych migracji płazów;
• stawianie wzdłuż dróg kolejowych przepłaszaczy akustycznych UOZ-1, z których na około minutę przed przejazdem pociągu wydobywają się odgłosy alarmowe wybranych gatunków zwierząt;
• sprawdzanie skuteczności rozwiązań technicznych służących zabezpieczeniu zwierząt; dobór odpowiednich metod musi uwzględniać wszystkie gatunki występujące w danej okolicy, ich biologię i zachowania, ale też ukształtowanie i zagospodarowanie terenu.

Co możemy zrobić: 

• jeździć ostrożnie samochodem, rowerem, motocyklem, na deskorolce i rolkach;
• przestrzegać ograniczeń prędkości i reagować na znaki drogowe ostrzegające o przemieszczaniu się zwierząt;
• zgłaszać odpowiednim władzom lub organizacjom miejsca niebezpieczne dla wędrujących zwierząt i domagać się  właściwego  ich  oznakowania.

Zainteresowanych ochroną ptaków zachęcamy do poradnika:

https://bio-study.pl/wp-content/uploads/ptop_ekrany.pdf